اندیشه دینی

کمیت و کیفیت اندیشه و اندیشدن، بیانگر شخصیت انسان است

اندیشه دینی

کمیت و کیفیت اندیشه و اندیشدن، بیانگر شخصیت انسان است

فکر و اندیشه ها، آن گاه که مورد توجه و ضریب نفوذ می شوند فرهنگ ها را می سازد و تغییر می دهد و فرهنگ آن گاه که توسعه کمی و کیفی در سطح جامعه می یابد و عادات و رفتار را متناسب با خود تنظیم و تغییر و می سازد، تمدن ها را بوجود خواهد آورد.
ارزش اندیشیدن به این است که اندیشه ها،حقیقتا تعالی یابد تا فرهنگ ها و تمدن های بشری توحیدی و الهی گردند

طبقه بندی موضوعی
بایگانی

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «عصر علم» ثبت شده است

۰۷
خرداد

الحاد جدید (پیدایش و چهره‌های اصلی آن)

🔺دهه نخست قرن بیست و یکم به‌خصوص از ۱۱سپتامبر ۲۰۰۱ که حملات تروریستی و انتحاری القاعده به برج های دوقلو تجارت جهانی در نیویورک اتفاق افتاد و موجی از خشم و نفرت از تعصب و افراط دینی در غرب را پدید آورد از دو منظر، مجالی را برای دین ستیزان و اسلام ستیزان پدیدآورد.

🔹نخست قدرتهای جهانی بهانه‌ای برای تهاجم نظامی و لشگرکشی به کشورهای خاورمیانه به دست آوردند و از منظر دوم، مجالی برای عرض‌اندام ملحدان جدید پدید آورد.

🔹مهمترین چهره های جنبش الحادی جدید که پس از این حادثه گرد هم آمدند، می‌توان به ریچارد داوکینز، دنیل دنت، سم هریس و کریستوفر هیچنز، اشاره کرد که برخی از آنها سابقه تولید آثاری علیه باورهای دینی از جمله مقابله با باور به خدا از گذشته داشتند. حملات تروریستی و فعالیت های افراطی القاعده به نام دین، جذابیت بیشتر و نفوذ توده‌وار افکار این ملحدین را پدید آورد.

✴️ این ملحدین باور عمیق به تعارض علم و دین و باور به طبیعت‌گرایی به عنوان رکن جدایی‌ناپذیر جهان‌بینی علمی داشتند و بیشتر مصیبت ها و ناخوشی های موجود در جهان را از منظر جهان‌بینی خود، به دین نسبت می‌دادند و دین و دین‌داران را موجب مصیبت‌های بشری معرفی می‌کردند؛ از جمله جنگ‌های صلیبی، قتل‌عام جادوگران، تروریسم و جنگ‌های مذهبی اروپا که کشته‌های خیلی زیادی برجای گذاشت و موارد مشابه آن.

🔹 هرچند نفوذ توده‌وار ملحدین جدید در بین عامه مردم بسیار قابل توجه است اما به لحاظ فکری به یقین، بسیار پایین‌تر و سطحی‌تر از ملحدین قدیمی مانند برتراند راسل و جان مکی و حتی بسیاری از ملحدان معاصر مانند تامس نیگل، مایکل تولی و ویلیام رو، هستند.

🔺انتشار کتاب های جنجالی پرفروشی مانند 
۱. «توهم خدا» (از ریچارد داکینز)، 
۲. «شکستن طلسم: دین به عنوان یک پدیده طبیعی» (از دنیل دنت) 
۳و۴. «پایان ایمان: دین، ترور و آینده عقل» و «نامه به ملت مسیحی» (هر دو از سم هریس)
۵. «خدا بزرگ نیست: دین چگونه همه چیز را مسموم میکند» (از کریستوفر هیچنز)
۶. «خدا: فرضیه ای ناکام، چگونه علم نشان میدهد که خدا وجود ندارد» (از ویکتور استنگر) 
موجب جلب توجه و علاقه بسیاری به الحاد گردید. این کتابها حاوی یک پیام و محتوای الحادی پرخاشگرانه و تهاجمی علیه دین بودند و همه همت خود را به کار گرفتند که آن را بر سر زبان ها اندازند. اگر بخواهیم آن پیام را در دو جمله خلاصه کنیم، چنین خواهد بود که:
 
۱. باور به خدا در عصر علم باوری نامعقول است.

۲. دین خطرناک است. 

ملحدان از همگان میخواهند برای دفع شرّ ایمان، اقدام عملی کنند.

📒برگرفته از کتاب «الحاد جدید»

#علی_شهبازی
#الحاد_جدید
#فلسفه_دین 

📖اندیشه دینی

 

https://eitaa.com/andishedini